Monday, December 6, 2010

Fwd: ကၽြန္မဖတ္ဖို႔

ေကာ္ဖီရဲ႕ အခ်ိဳအခါးက ေမႊတဲ့အေပၚ မူတည္တာမဟုတ္ဘူး။ သၾကားထည့္မထည့္ဆိုတဲ့အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရတဲ့ နာက်င္ျခင္းက ဘယ္လိုေမ့ရမယ္ဆိုတဲ့အေပၚ မူတည္တာမဟုတ္ဘူး။ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္စရဲတဲ့ သတိၱအေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။

 

လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္နဲ႔တူတယ္။ ခါးသက္ရာက ခ်ဳိၿမိန္တယ္။ လူ႔ဘ၀က တစ္သက္လံုး ခါးသီးေနမွာမဟုတ္ဘူး။ ခါးသီးၿပီးေနာက္ ခ်ဳိၿမိန္မွာပါပဲ။

 

ကမာၻႀကီး လည္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ကံဆိုးျခင္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ တစ္သက္လံုး ရပ္မေနႏိုင္ဘူး။

 

တျခားလူအတြက္ ဆူးေညွာင့္ခလုတ္ကို ဖယ္ရွားေပးတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ ခ်ိဳင့္ဖို႔လမ္းခင္းလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။

 

ဆင္ေျခသံုးသပ္ခ်က္ေတြကို တျခားလူထက္ ကိုယ္ပိုသိတာဟာ တျခားလူထက္ ကိုယ္လုပ္တဲ့အမွား ပိုမ်ားလို႔ျဖစ္တယ္။

 

အခ်ိန္ဆိုတာ ပိုက္ကြန္နဲ႔တူတယ္။ ကိုယ္ပိုက္ခ်တဲ့ေနရာမွာပဲ ကိုယ့္အတြက္ရိကၡာရွိတယ္။

 

လူ႕ဘ၀မွာ အလိုမက်ျခင္းႏွစ္ခုရွိတယ္။ လိုတာမရတာနဲ႔ ရတာမလိုတာျဖစ္တယ္။

 

ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ စိတ္အိုသြားတာမဟုတ္ဘူး။ ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ ငိုခ်င္သည့္တိုင္ အၿပံဳးကိုထိန္းထားႏိုင္တာျဖစ္တယ္။

 

ႏႈတ္ဆက္တာကို အရမ္းအေလးထားစရာမလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏႈတ္ဆက္တိုင္း စိတ္ပါလက္ပါ ရွိရမယ္။

 

တူညီတဲ့ အေအးပုလင္းပါပဲ။ ဆိုင္မွာ ၅ က်ပ္နဲ႔ေရာင္းတယ္။ ၾကယ္ငါးပြင့္ေဟာ္တယ္မွာ ၅၀နဲ႔ေရာင္းတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သူ႔တည္ေနရာနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။

 

အလုပ္မ်ားတယ္ဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ။ နာက်င္ျခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိမရေစလို႔ျဖစ္တယ္။ အေျပးအလႊားဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ။ ဘ၀ရဲ႕တကယ့္အရသာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံစားေစလို႔ျဖစ္တယ္။ ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ ဇိမ္ခံျခင္းတစ္မ်ဳိးပဲ။ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့ တန္ဖိုးမဲ့သူမဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခံစားေစလို႔ျဖစ္တယ္။

 

လူတစ္ေယာက္ ခရီးေ၀း ဘယ္ေလာက္ေလွ်ာက္ႏိုင္မလဲ? သူနဲ႔အတူ တဲြေလွ်ာက္တဲ့လူကို ၾကည့္ရမယ္။ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ထက္ျမက္ထူးကဲႏိုင္မလဲ? သူ႔ကို သင္ၾကားညႊန္ျပတဲ့လူကို ၾကည့္ရမယ္။ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မလဲ? သူ႔ေဘးက တဲြေခၚေဖးမတဲ့လူကို ၾကည့္ရမယ္။

 

သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြဆိုတာ ကုိယ့္အေၾကာင္းကို ဂဃနဏသိသည့္တိုင္ ကိုယ့္ကိုႏွစ္သက္သူျဖစ္တယ္။

                                  ကၽြန္မဖတ္ဖို႔



လူအမ်ားက သင္ဘယ္ေလာက္ထိ အျမင့္ပ်ံသန္းႏိုင္မလဲဆိုတာကို သတိျပဳေနခ်ိန္မွာ လူတခ်ိဳ႕က သင္ပ်ံသန္းတာ ေမာမေမာဆိုတာကို ဂရုစိုက္မယ္။ ဒါဟာ ခင္မင္မႈျဖစ္တယ္။

 

လူ႔ဘ၀ရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ဆိုတာ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္တဲ့ တခဏမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ကူးေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ျဖစ္တယ္။

 

လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ေအးစက္ျခင္း၊ ေႏြးေထြးျခင္းကို စိတ္ဓာတ္ရဲ႕အပူခ်ိန္နဲ႔ အဆံုးအျဖတ္ေပးတယ္။

 





No comments:

Post a Comment